Waarom voel ik mij zo alleen? Waarom doet het zo ongelooflijk zeer wanneer iemand afscheid neemt of overlijdt? Waarom kan ik het leven niet werkelijk léven? Waarom ben ík hier op aarde? Waarom……….?
 
Vragen waar veel alleengeboren tweelingen mee kampen. In de baarmoeder is hun tweelinghelft (of zijn zelfs meerdere broertjes en/of zusjes) overleden. Veel mensen denken dat het niet vaak voorkomt, maar het tegendeel is waar: maar liefst één op de tien personen wereldwijd heeft de dood al zo vroeg in hun leven meegemaakt. Omdat dit meestal in de eerste twaalf weken van de zwangerschap plaatsvindt, is het veelal niet bekend bij de moeder, zorgpersoneel en daardoor ook niet – op bewust niveau - bij de alleengeboren tweeling zelf.
 
In de baarmoeder
Gelukkig neemt het besef dat ook foetussen in de baarmoeder kunnen voelen toe. Een grote stap als je bedenkt dat nog geen veertig jaar geleden pasgeboren baby’s, ook in Nederland, zonder verdoving werden geopereerd. De wetenschappelijke overtuiging was dat zij door een onderontwikkeld zenuwstelsel niet konden voelen en mocht dat tóch het geval zijn, dan zouden zij het zich later nooit meer herinneren. Tegenwoordig weten we dat dit wel degelijk – op onbewust niveau – is opgeslagen én grote gevolgen op mentaal, emotioneel en lichamelijk gebied kan hebben. En wat te denken van zo’n klein wezentje in de baarmoeder die op zulke jonge leeftijd de dood van dichtbij maakt? En óf zij kunnen voelen én – op onbewust niveau – herinneren.
 
Klachten
De gevolgen verschillen van persoon tot persoon. Maar de klachten waar alleengeboren tweelingen mee kampen kunnen fors zijn, waarbij je onder andere kunt denken aan:

• Gevoelens van eenzaamheid, depressie en/of anders zijn;

• Een gevoel dat er iets mist;

• Onverklaarbare schuldgevoelens, hierdoor anderen willen redden of twee levens tegelijk willen leiden;

• Weinig energie hebben, eventuele zelfsabotage;

• Relatieproblemen, variërend van het aangaan van destructieve relaties tot het willen samensmelten met de partner;

• Verlatingsangst, angst om te verliezen.

Als je bovenstaande klachten herkent, hoeft dit uiteraard niet te betekenen dat je een alleengeboren tweeling bent. Het is altijd belangrijk om te onderzoeken of dit het geval is of dat er een andere oorzaak aan ten grondslag ligt.
 
Heling
Binnen mijn praktijk maak ik gebruik van verschillende psychodynamische therapievormen waardoor klachten (sterk) verminderen of zelfs helemaal verdwijnen. Hierbij kun je denken aan regressietherapie, systemisch werk en EMDR. Het is belangrijk om weer op bewust niveau te herinneren wat er zich heeft afgespeeld in de baarmoeder. Daardoor kunnen de emoties, overtuigingen en eventuele lichamelijke klachten weer doorleefd en losgelaten worden. Ook kunnen eventuele zielsafspraken en de reden van overlijden van de tweelinghelft onderzocht worden, wat voor rust en vrijheid kan zorgen. De alleengeboren tweeling - die veelal te sterk met de dood en zijn/haar overleden tweelinghelft verbonden is - kan zijn/haar eigen plek dan volledig innemen. Daardoor mag in veel gevallen het leven voor het eerst werkelijk geleefd worden.